Расулуллахтын шапааты

Пайгамбарыбыз алейхиссалам кыямат күнү үммөтүнө  шапаат кылат, аларды кыйындык менен кайгыдан куткарат. Бир хадиси шарифте: "Мага үммөтүмдүн жарымын Жаннатка кирүү менен шапааттын экөөнүн бирин тандоого уруксат берилди. Мен шапаатты тандадым. Анткени, ал кеңирээк. Аны бир гана динди кармангандар үчүн деп ойлобогула, ал ошол менен катар ката жазаган күнөлөр үчүн да...”, - деди.

Абу Хурайрынын (радыйаллаху анх) жеткизген хадиси шарифинде Пайгамбарыбыз: "Шапаатым, жүрөгү тилин тастыктагандай түрдө, ихлас менен "Ла илаха иллаллах” деп шапаат келмесин айткан адамга болот”, - деген.

Кээ бир хадиси шарифтерде да мындай айтылган:

"Үммөтүмдүн ичинде ахли байтимди жакшы көргөндөргө шапаат кыламын”.

"Үммөтүмдүн чоң күнөө кылгандарына шапаат кыламын”.

"Сахабаларыма тил тийгизгендерден башка бардык мусулмандарга шапаат кыла аламын”.

"Үммөтүмдөн өз напсине зулумдук жасагандарга, напсилерине алдангандарга шапаат кыламын”.

"Кыямат күнү эң биринчи мен шапаат кыламын”. "Шапаатыма ишенбеген адам ага жабыша албайт”.

Кыямат күнү суурду үйлөөнүн коркунучунан адамдар үйүлүп, көздөрүн кайда кароолорун билбей дабдырайт. Момундар менен капырлар махшар аянтына жөнөлүшөт. Бул кыямат күндүн катаалдыгын арттырган азап болуп саналат.

Бул кезде Аршты сегиз периште көтөрүп келет. Бир периште бир аттаганда жыйырма миң жылдык дүнүйөнүн жолун жүрөт.

Периштелер менен булуттар Арш-аъла орногонго чейин адам акылы жетпеген түрдө тасбих айтат. Ушундайча, Арш-аъла Аллаху тааланын ошол үчүн жараткан "ак жер”-ге орношот. Бул кезде Аллаху тааланын эч ким чыдап тура албаган азабынан баштар төмөн ийилет. Бардык адамдар кыйналып шапаат издешет.

Пайгамбарлар менен аалымдарды коркунуч бийлейт. Олуялар менен шейиттер Аллаху тааланын адам чыдагыс азабынан кыйкырышат. Алар ушундай абалда турганда күндүн шооласынан да өткөн шоола аларды ороп алат. Ансыз да күндүн ысыктыгына чыдай албай тургандар андан жаман кыйналат. Миң жыл ушундай турат. Аллаху таала тарабынан аларга эч нерсе айтылбайт.

Ушу убакытка адамдар алгачкы пайгамбар болгон Адам алейхиссаламга барышат, "Йа Адам алейхиссалам! Сиз кадырлуу жана абройлуу пайгамбарсыз. Аллаху таала сизди жаратып, периштелерди сизге сажда кылдырды. Сизге өз рухунан үйлөдү. Эсепти баштоо үчүн шапаат кылыңыз, Аллаху тааланын кандай өкүмү болсо да ыраазыбыз. Жана кайда барууну буйрук кылса ошол жакка баралык. Бардык нерсенин ээси жана кожоюну болгон Аллаху таала макулуктарына каалаганын кылсын”, - деп жалынышат.

Адам алейхиссалам мындай дейт: "Мен Аллаху таала тыюу салган бактын жемишин жедим. Ошондуктан, Аллаху тааладан уяламын. Бирок, силер Нух алейхиссаламга баргыла”. Ушунтип миң жыл кеңешип турушат.

Андан кийин Нух алейхиссаламга барып: "Чыдай алгыс абалдабыз. Биздин өкүмүбүздүн батыраак чыгуусу үчүн шапаат кылыңыз. Бул махшар азабынан кутулалы”, - деп жалынышат. Нух алейхиссалам аларга: "Мен Аллаху таалага дуба кылдым. Жер бетинде канча адам бар болсо, ошолордун бардыгы дубамдын себебинен сууга чөктү. Ошондуктан, Аллаху тааладан уяламын. Бирок, силер Халиллуллах болгон Ибрахим алейхиссаламга баргыла. Аллаху таала "Хаж” сүрөсүнүн акыркы аятында: "Ибрахим (алейхиссалам) силер дүйнөгө келе электе силерге мусулман деген атты койду”, - деген. Мүмкүн, силерге ал шапаат кылат”, - деди.

Дагы да өз арасында миң жыл акылдашат. Андан кийин Ибра- хим алейхиссаламга барышат. "Эй, мусулмандардын атасы! Сиз Аллаху тааланын өзүнө халил кылган адамысыз. Бизге шапаат кылыңыз. Аллаху таала жаратылгандарга өкүмүн берсин”, - дешет. Ибрахим алейхиссалам аларга: "Мен дүйнөдө үч жолу кинайа сөз айттым. Аларды айтып, дин жолунда күрөштүм. Эми Аллаху тааладан бул түрдө шапаат кылууга уруксат сурагандан уяламын. Силер Муса алейхиссаламга баргыла. Анткени, Аллаху таала аны менен сүйлөштү жана ага руханий жакындык көрсөттү. Ал силер үчүн шапаат кылат”, - деп айтат.

Ушу маселе боюнча дагы миң жыл кеңешишет. Бирок, ошол убакытта абалдары андан да кыйын болот. Махшар жери өтө тараят. Андан кийин Муса алейхиссаламга барып: "Йа, Ибни Имран! Сиз Аллаху тааланын өзү менен сүйлөшкөн, Тоорат түшүрүлгөн пайгамбарсыз. Эсептин башталуусу үчүн бизге шапаат кылыңыз. Анткени, бул жерде турганыбызга көп болду. Бул жердеги сыгылыштан бут-буттун үстүнө чыкты”, - дешти.

Муса алейхиссалам аларга: "Мен Аллаху тааладан Фараон элине алар унутпаган жаза берүүнү жылдар бою тиледим. Кийин келгендерге үлгү болууларын сурадым. Эми шапаат кылууга уяламын. Бирок, Хак таала - ырайым, мээрим ээси. Силер Иса алейхиссаламга баргыла. Анткени, мыкты билим жагынан расулдардын эң сахихи, марифат менен такыбаалык жагынан эң күчтүүсү жана даанышмандык жагынан эң жогоркусу - ал. Силерге ал шапаат кылат”, - дейт.

Адамдар махшар азабынан кутулуу үчүн Иса алейхиссаламга барышат. «Сиз аллаху тааланын руху менен сөзүсүз. Аллаху таала сиз үчүн «Али Имран» сүрөсүнүн 45-аятында: «Дүнүйөдө жана акыретте важих, башкача айтканда, өтө кадырлуу», - деди. Бизге шапаат кылыңыз», - дейт.

Иса алейхиссалам: "Менин коомум мени жана энемди Аллахтан башка илах деп кабылдады. Бул абалда мен кантип шапаат кыламын. Алар мага да сыйынышат, мени уул, Аллаху тааланы ата дешти. Бирок, силер бирөөнүн идиши болуп, ичинде нафакасы болбогонун жана ооздун мөөрлүү эмес экенин көрдүңөрбү? Пайгамбарлардын эң жогоркусу жана акыркысы Мухаммедге саллаллаху алейхи ва саллам баргыла. Анткени, ал дааватын менен шапаатын үммөтү үчүн дайындады. Анткени, коому ага көп жолу азап көрсөттү. Мубарек маңдайын жарды, мубарек тишин сындырды. Аны жинди деп айыпташты. Бирок, ал улуу пайгамбар алардын абройлууларынын эң абройлуусу, кадырлууларынын эң кадырлуусу эле. Алардын көрсөткөн ырайымсыз азаптарына Юсуф алейхиссаламдын туугандарына айткан "Эми силердин айыбыңарды ашкерелөө жок. Архамуррахимин болгон Хак таала силерди кечирди” деген аят менен жооп берген”, - деди. Иса алейхиссалам пайгамбарыбыздын саллаллаху алейхи ва саллам үстөмдүктөрүн айткан кезде, адамдардын бардыгынын ага батыраак жеткиси келген.

Дароо Мухаммед алейхиссаламдын минбарына барышат. Ага: "Сиз хабибуллахсыз. Хабиб – арачылардын ичинде Аллахка эң жакыны. Бизге шапаат кылыңыз! Анткени, пайгамбарлардын алгачкысы болгон Адам алейхиссаламга бардык. Бизди Нух алейхиссаламга жиберди. Нух алейхиссаламга бардык. Ал Ибрахим алейхиссаламга жиберди. Ибрахим алейхиссалам Муса алейхиссаламга жиберди. Муса алейхиссаламга бардык. Ал Иса алейхиссаламга, ал бизди сизге жиберди. Йа Расулаллах саллалаху алейхи ва саллам! Сизден кийин барчу жер жок”, - дешти.

Расулуллах алейхиссалам: "Аллаху таала уруксат берип, ыраазы болсо шапаат кыламын”, - деди.

Сурадикат-и жалалга, б.а., жалал пардасына барды. Аллаху тааладан шапаат кылууга уруксат сурайт. Ага уруксат берилет. Пардалар алынат. Арш-аълага киришет. Сажда кылашат. Миң жыл саждада болушат. Ошондон кийин Хак таалага ошончолук мактоолорду айтышат, аалам жаратылгандан бери мындай мактоолорду эч ким айткан эмес. Кээ бир арифтер Аллаху таала ааламдарды жараткан кезде алардын ушундай мактоолор айтууну буюрганын билдирген.